De officier van justitie (OvJ) speelt een centrale rol in het Nederlandse strafprocesrecht. De OvJ heeft het gezag over het opsporingsonderzoek, wat betekent dat hij bijvoorbeeld de aanhouding van een verdachte mag bevelen. Maar ook nadat de politie een onderzoek heeft afgerond, moet de OvJ een belangrijke keuze maken; namelijk hoe de zaak moet worden afgedaan. In dit blog wordt stilgestaan bij deze zogeheten afdoeningsmogelijkheden.
De strafrechter beoordeelt een strafzaak aan de hand van het beslissingsschema dat volgt uit artikel 348 en 350 van het Wetboek van Strafvordering (Sv). Artikel 348 Sv bevat de zogeheten voorvragen en artikel 350 Sv de hoofdvragen. Aan de hand van dit rechterlijk beslissingsmodel bespreken we hierna hoe de strafrechter tot zijn uitspraak komt.
Het komt vaak voor dat politieagenten menen een verdachte te herkennen wanneer zij camerabeelden terugkijken. Maar in hoeverre volstaat deze herkenning voor een bewezenverklaring? In dit blog zoek ik dat voor u uit.
Artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) bepaalt dat iedereen recht heeft op een eerlijk proces. Daaronder valt ook het recht op gelijkheid tussen partijen (‘equality of arms’). Een van de partijen mag niet een substantieel nadeel ondervinden doordat zij bijvoorbeeld geen toegang heeft tot belangrijke documenten in de zaak. Toch mogen het Openbaar Ministerie (OM) en de Nederlandse strafrechter wel gebruik maken van geheime informatiebronnen in een strafzaak. Wanneer mag dit en hoe verhouden de Nederlandse regels hierover zich tot de Europese rechtspraak?
Wanneer er aan de onpartijdigheid van de rechter wordt getwijfeld, is het mogelijk om een wrakingsverzoek in te dienen. Uit statistieken blijkt echter dat de kans op een succesvolle wraking niet heel groot is. Wat zijn de gronden die wel tot een succesvol wrakingsverzoek kunnen leiden? In dit blogartikel zal besproken worden wat wraking van een rechter inhoudt en welke gronden tot een succesvol beroep op wraking hebben geleid in de rechtspraak.
De rechtbank Amsterdam heeft in een recente uitspraak een oordeel gegeven omtrent de vraag wanneer overlevering geweigerd dient te worden vanwege schending van het zogeheten specialiteitsbeginsel. Dit beginsel houdt in dat de opgeëiste persoon niet mag worden vervolgd voor andere feiten dan de feiten waarvoor hij is overgeleverd.
Wanneer een rechter fouten maakt bij de totstandkoming van een vonnis is het gebruikelijk dat deze fouten in hoger beroep worden hersteld. Indien hoger beroep niet mogelijk is, bestaat de kans dat een van de partijen schade lijdt door de fouten van die rechter. Een vonnis kan hierdoor onterecht nadelig uitvallen voor een van de partijen. In dit blog bespreken wij de mogelijkheden om deze schade vergoed te krijgen.
Levert de leus “Muslims are terrorists” groepsbelediging op? De Hoge Raad geeft in zijn uitspraak van 3 december 2019 definitief antwoord op deze vraag na bekrachtiging van een uitspraak van het hof. In dit artikel bespreken wij hoe het hof tot zijn conclusie is gekomen. Voorts bespreken wij in dit artikel de verhouding tussen het recht op vrijheid van meningsuiting en een veroordeling wegens groepsbelediging.
In september 2019 werd advocaat Derk Wiersum vermoord. Hij stond kroongetuige Nabil B. bij. De moord deed de discussie rond de kroongetuigenregeling oplaaien. Maar wat houdt die regeling nu eigenlijk in?
In Nederland bestaat de mogelijkheid om de straf van een veroordeelde of gedetineerde te onderbreken. Niet alleen veroordeelden met het Nederlanderschap kunnen aanspraak maken op strafonderbreking. Ook illegale vreemdelingen kunnen onder voorwaarden aanspraak maken hierop. Wanneer is dit aan de orde en wat zijn de voorwaarden?
Lees verder